O specjalnych jednorazowych artykułach stosowanych w salonach kosmetycznych i gabinetach lekarskich

az zanieczyszczenia, na które składają się m.in. gronkowiec złocisty (10,5-78,3% ? w tym MRSA do 16,9%), Pseudomonas (1,3-25%), Klebsiella (17%), Clostridium difficile (14-59%), VRE (do 41%), różne inne bakterie Gram ujemne nie wy

O specjalnych jednorazowych artykułach stosowanych w salonach kosmetycznych i gabinetach lekarskich

Zanieczyszczenie dłoni

Zanieczyszczenie dłoni

W wielu badaniach przeprowadzonych wśród personelu medycznego wykazano, że na dłoniach badanych obecna jest flora fizjologiczna oraz zanieczyszczenia, na które składają się m.in. gronkowiec złocisty (10,5-78,3% ? w tym MRSA do 16,9%), Pseudomonas (1,3-25%), Klebsiella (17%), Clostridium difficile (14-59%), VRE (do 41%), różne inne bakterie Gram ujemne nie wymienione powyżej (21?86,1%), grzyby (41-81%) oraz wirusy ? rota (19,5-78,6%) rhino (do 65%) czy HCV (8?23,8%)1. Wiele z tych patogenów odgrywa ważną rolę w zakażeniach wewnątrzszpitalnych1.

Używanie rękawiczek znacząco zmniejsza ryzyko zakażeń, choć jest to uzależnione od poprawnego ich założenia i noszenia ? uszkodzone rękawiczki nie zapewniają ochrony2.
Częstość używania

W 1987 w USA zalecono używanie jednorazowych rękawiczek we wszystkich kontaktach z pacjentem3.

Badanie wśród 1150 położnych wykazało, że ponad 30% zakłada je jedynie w przypadku pacjenta z chorobą zakaźną (2006, Japonia)4. Od lat 80. w wielu krajach wprowadzono zalecanie noszenia rękawiczek także przez dentystów5. Wysłana do szwedzkich stomatologów ankieta pokazała, że 73% z nich nosi rękawiczki dłużej niż 2 godziny dziennie, a 48% nosi dłużej niż 6 godzin (n=3083)5. 6% deklarowało brak używania rękawiczek ochronnych5. W tym samym badaniu wykazano zależność, że rękawiczek używają częściej osoby młode oraz kobiety5.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne


W literaturze można spotkać

System opieki zdrowotnej

System opieki zdrowotnej (również system zdrowotny) ? system definiowany jako spójna całość, której liczne, powiązane między sobą części wspólnie oddziaływając wpływają pozytywnie na stan zdrowia populacji. Jest on wyodrębnioną całością złożoną z wielu różnorodnych elementów, które powiązane są różnorodnymi więziami (czyli między którymi zachodzą różnorodne relacje) i który realizuje cele związane ze zdrowiem.

System zdrowotny można również zdefiniować jako zorganizowany i skoordynowany zespół działań, którego celem jest realizacja świadczeń i usług profilaktyczno-leczniczych i rehabilitacyjnych mających na celu zabezpieczenie i poprawę stanu zdrowia jednostki i zbiorowości.

W literaturze można spotkać wiele koncepcji odnośnie elementów wchodzących w skład systemu ochrony zdrowia. W modelu tradycyjnym, reprezentowanym przez D. Mechanica1, elementy składowe systemu były tożsame z trzema szczeblami opieki: pierwszego, drugiego i trzeciego szczebla, czyli opieką podstawową, specjalistyczną i wąskospecjalistyczną. Na pierwszym poziomie dochodzi do pierwszego kontaktu między systemem i ludźmi. Pozostałe poziomy służą wsparciem i dostarczają świadczeń specjalistycznych, stając się coraz bardziej złożonymi w miarę przesuwania się w górę systemu.

Obecnie najbardziej rozpowszechnionym podejściem do problemu jest koncepcja tzw. ?trójkąta?. Wyróżnia się tu trzech uczestników systemu: pacjentów (jako podmioty korzystające ze świadczeń), lekarzy wraz z pozostałymi wytwórcami usług zdrowotnych oraz płatnika publicznego, nazywanego również ?płatnikiem trzeciej strony? (dysponującego środkami publicznymi).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_opieki_zdrowotnej


Im dłuższy jest czas działania

Czynniki fizyczne używane do dezynfekcji:

Para wodna ? do dezynfekcji wcześniej oczyszczonego sprzętu, odzieży, unieszkodliwiania odpadów, używa się pary wodnej w temperaturze 100?105 °C pod zmniejszonym ciśnieniem (0,45?0,5 atm). Pary wodnej pod normalnym ciśnieniem używa się do odkażania m.in. wyposażenia sanitarnego.
Promieniowanie ? do odkażania używa się promieni UV o długości fali 256 nm, które niszczą drobnoustroje w powietrzu i na niezasłoniętych powierzchniach.

Czynniki chemiczne używane do dezynfekcji:

czwartorzędowe sole amoniowe,
alkohole, np. alkohol etylowy, alkohol izopropylowy,
aldehydy, np. formaldehyd, aldehyd glutarowy,
związki fenolowe, np. krezol, rezorcynol,
biguanidy, np. chlorheksydyna,
związki metali ciężkich, np. srebra, miedzi, rtęci,
związki halogenowe, np. jodyna, chloramina, jodofory,
fiolet krystaliczny (barwnik), mleczan etakrydyny (Rivanol),
utleniacze ? nadtlenki, np. H2O2 lub nadmanganiany, np. nadmanganian potasu,
tenzydy, np. mydła,
kwasy i zasady.

Im dłuższy jest czas działania i im wyższe stężenie środka dezynfekcyjnego (z wyjątkami), tym większa część drobnoustrojów zostanie zniszczona. Ze względu na to, iż środki chemiczne zwykle nie działają w środowisku suchym, ważny jest również stopień ich wilgotności, co jest szczególnie istotne w dezynfekcji powietrza.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dezynfekcja