Marki samochodów

wiatowej. W Warszawie w przededniu wybuchu wojny było zarejestrowanych 400 samochodów. Między poszczególnymi zaborami wyraźne były różnice w jakości dróg, jak i w zasadach ruchu drogowego (przykładowo w Austro-Węgrzech obowiązywał

Marki samochodów link do strony

W 1924 było w Polsce 7500 samochodów

Historia motoryzacji w Polsce (1900-1939)
Policjant kieruje ruchem w Warszawie, listopad 1939

Początki motoryzacji sięgają okresu sprzed I wojny światowej. W Warszawie w przededniu wybuchu wojny było zarejestrowanych 400 samochodów. Między poszczególnymi zaborami wyraźne były różnice w jakości dróg, jak i w zasadach ruchu drogowego (przykładowo w Austro-Węgrzech obowiązywał ruch lewostronny).

W 1924 było w Polsce 7500 samochodów, w 1927 16 0002, w 1929 29 4233, w 1931 27 0002, w 1935 24 8213. W okresie międzywojennym liczba automobilów w Polsce wzrosła do ponad 40 000, co jednak nadal stawiało Polskę na dalekiej pozycji pod względem ilości samochodów (należy pamiętać, że wówczas około 70% wszystkich samochodów na świecie znajdowało się w USA). Na przeszkodzie rozwojowi motoryzacji stała bardzo słaba jakość ówczesnych dróg, jak też mała zamożność społeczeństwa. Zaczęła się rozwijać komunikacja autobusowa, jednak kryzys gospodarczy w latach 1929?1935 spowodował pewien regres w motoryzacji, przykładem tego zjawiska może być liczba taksówek, która przed wybuchem II wojny światowej nie zdołała przekroczyć stanu z roku 1929.

W drugiej połowie lat dwudziestych wprowadzono w Warszawie sygnalizację świetlną, a w pewnym momencie liczba aut w stolicy osiągnęła liczbę 3500. Znaki drogowe w Polsce pojawiły się w 1927 r., jednak prawidłowa jazda była wówczas egzekwowana jedynie w obrębie miast4. Pierwsze stacje benzynowe w Polsce (zwane pompami) pojawiły się w 1924 w Warszawie (wcześniej benzynę kupowało się w aptekach i składach chemicznych). Na słabo zaludnionych, wielkich obszarach Kresów jeszcze w latach 30. rzadka sieć stacji benzynowych uniemożliwiała normalne korzystanie z samochodu5.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Motoryzacja


Sprzedaż samochodów używanych

Kupowanie samochodów wciąż cieszy się największą popularnością wśród pasjonatów motoryzacji. Najczęściej sięgają oni po nowe samochody z uwagi na to, że posiadają największą pewność, że nowe samochody będą sprawnie działały. Jednak wiele osób sięga także po starsze samochody. Dotyczy to także bardziej zabytkowych samochodów, które trzeba dobrze przygotować przed ponownym ich użyciem. Takie samochody mogą stać prawdziwą dumą pasjonata motoryzacji, który chce czymś odznaczać się pośród innych użytkowników dróg. W razie ograniczonej ilości środków finansowych można sięgnąć po samochód używany. Tego typu samochód, jeżeli nie jest za bardzo zniszczony, na pewno może służyć swojemu nowemu właścicielowi przez kilka lat.


Szczęki hamulcowe

Budowa
Szczęki hamulcowe

Do podstawowych elementów hamulca bębnowego zaliczają się:

bęben hamulcowy ? ruchomy człon hamowany.
szczęki hamulcowe ? nieruchomy człon hamujący, wyposażony w okładziny cierne. W trakcie hamowania szczęki naciskane rozpieraczem wykonują niewielki ruch ? obrót o bardzo mały kąt. W standardowych konstrukcjach występują dwie szczęki. Szczęka obracająca się zgodnie z kierunkiem obrotu bębna nazywana jest szczęką współbieżną, natomiast szczęka obracająca się przeciwnie do kierunku obrotu bębna ? szczęką przeciwbieżną.
rozpieracz szczęk ? sterowalny element odpowiedzialny za docisk szczęk do bębna. Najczęściej jest to siłownik hydrauliczny lub element mechaniczny (np. krzywka). W niektórych konstrukcjach stosowana jest większa liczba rozpieraczy. Rozpieraczem steruje zewnętrzny mechanizm sterujący.
sprężyna odciągająca ? element odpowiedzialny za powrót oraz utrzymanie szczęk w pozycji braku styku z bębnem.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy