tłumacz przysięgły bułgarskiego edytuj kod- cytat z Wikipedii
Często, dodatkowym wymogiem przy pracy w sądzie jest posiadanie państwowego certyfikatu uprawniającego wykonywanie zawodu tłumacza przysięgłego.
Tłumacz zajmujący się tego rodzaju tłumaczeniami towarzyszy osobie, bądź delegacji w czasie podróży, podczas wizyt, na spotkaniach bądź w trakcie różnego rodzaju rozmów. Osoba zajmująca się tłumaczeniami towarzyszącymi nazywana jest tłumaczem ?asystującym? lub ?towarzyszącym?. Tłumaczenia towarzyszące to rodzaj tłumaczenia de liaison ( ?zdanie po zdaniu?).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne
Internetowa obsługa biur tłumaczeń
Największe biura tłumaczeń posiadają swoje strony internetowe. Znajdują się na nich podstawowe informacje o sposobie wykonywania translacji i różnego rodzaju oferty rabatowe. Również obsługa takich biur odbywa się w sposób internetowy. Poszczególne teksty są w większości przyjmowane elektronicznie, a następnie dostarczane klientom w ten sam sposób. Wszystko to sprawia, że obsługa tłumaczeń w takich biurach przebiega bardzo szybko i obejmuje również szybką wycenę. Trzeba przyznać, że fachowo dokonywana wycena stanowi pierwszy etap realizacji każdego zlecenia. Jeżeli zostanie dobrze wykonana, to znacznie przyspieszy proces tłumaczenia i podziała zachęcająco na klienta składającego do tłumaczenia różnego rodzaju teksty.
Dodatkowymi czynnikami które utrudniają tłumaczenie symultaniczne
W początkowej fazie nauki pewne problemy powoduje fakt, iż tłumacz kabinowy nie słyszy tego, co mówi do mikrofonu, gdyż ma na uszach słuchawki. Oznacza to niemożność świadomej kontroli wypowiadanych komunikatów, co skutkuje powstawaniem błędów językowych i pojawianiem się wypełniaczy. W trakcie treningu tłumacz uczy się to kontrolować. Dodatkowymi czynnikami, które utrudniają tłumaczenie symultaniczne są: znaczna wada wymowy u mówcy, niespodziewane zmiany tematów wystąpień, wadliwy sprzęt i różnica w gramatyce między językiem wyjściowym a docelowym. Np. w języku niemieckim czasownik często znajduje się na końcu zdania, podczas gdy w języku polskim jest on na początku, co oznacza, że polski tłumacz albo musi zapamiętać całe zdanie i czekać na czasownik, albo domyśleć się go z kontekstu. Ponieważ praca w kabinie jest męcząca, tłumacze pracują w parach, zmieniając się zazwyczaj co pół godziny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tłumaczenia_ustne